Er zijn harde zware blues die gebaseerd zijn op jam, met donkere en duistere verkenning naar psychedelia, en dan zijn er strakke, snelle blues. We hebben ze allebei vandaag. De ene is als Led Zeppelin 1, de andere is als “In door de buitendeur.” En ik hou van beide, om verschillende redenen.

Laten we beginnen met de meer toegankelijke van de twee. Heavy Glow’s nieuwste collectie drie-tot-vijf minuten singles (en elk nummer op het album kan een single zijn) bevat blueshaken, geweldige zang, ruwe productie en refreinen zoals: “Je wilt al mijn geld/ik wil alles Mijn geld/en ik kreeg geen reden om te geven. ” Moet je meer weten dan dat? Ik denk het niet. Maar voor het geval je dat doet, zal ik je vertellen dat het nummer “Collide” helemaal schopt. Nee, het loopt over je kont als een trein. Dan gaat het achteruit en rent er weer overheen.

Botsing

Al mijn geld

Aan de andere kant van deze munt staat het ‘Epic’, het verstrekkende Arbouretum-album, ‘The Gathering’, waarin geen nummer op minder dan 4 minuten klokt en verschillende uitrekken voorbij zeven. Meestal, als je me vertelt dat een nummer meer dan vijf minuten lang is, vraag ik of het Roger Waters of Iron Butterfly is. Sommige mensen hebben zoveel tijd nodig om te zeggen wat ze moeten zeggen, maar de meeste niet.

Arbouretum haal het beste uit elke seconde. Het is zware, somber rots in de traditie van Black Sabbath en Jethro Tull (echter geen fluit), en al die zware denkers van de jaren 1960. Is het “jam” -muziek? Ja, maar alleen op de manier waarop Black Mountain jammuziek maakt. Het is niet lang of noedel-y, het zit gewoon vol met gespierde passie. Het kan je vrouw bang maken, maar het is enorm geweldig.

Vernietigen om te redden