Ik luister naar een vreselijke grote muziek. Zoveel om ervoor te zorgen dat ik me vaak niet herinner wat ik eerder heb gehoord. B.O.B. is een persoon die ik bewonderde voor de korte tijd dat hij op het mixtape -circuit zat (hij werd op extreem jonge leeftijd door de majors opgegroeid), ik geloof dat zijn allereerste grote release ongelooflijk is, maar dan is hij voor mij afgezet . Dus toen zijn nieuwe album eerder dit jaar daalde zonder enige hype, heb ik het uit nieuwsgierigheid gekozen, maar het is niet voldoende interessant om naar veel meer dan de helft ervan te luisteren. Toen ontdekte ik de single, ‘terug en vooruit’, op SoundCloud en hield er niet eens rekening mee dat ik het eerder had gehoord. Nogmaals, mijn allereerste reactie was Luke warm.

Nou om de een of andere reden gooide mijn iPhone een paar dagen geleden pyscadelische gedachten terug en ik was geschokt. Eerst vroeg ik me precies af hoe New B.O.B. Ik kwam op mijn afspeellijst zonder dat ik het besefte. Toen begon het bekend te maken. uiterst bekend. Toen kreeg ik het.

Ja, geweldige deals van rappers doen tegenwoordig het psychedelische ding. Mogelijkheid de rapper, een $ AP Rocky, evenals nog veel meer. Maar B.O.B. Die dit album heeft uitgelegd als teruggaan naar zijn roots en zijn Bobby Ray Persona, deed het jaren geleden – hij noemde het gewoon niet zo.

B.O.B. heeft afgehandeld om een ​​album te produceren dat zijn oude spul lijkt, zonder gedateerd te klinken. Het is mainstream zonder moe te zijn.

Het lijkt echter een vreselijke grote deal zoals Daft Punk.