Twee beoordelingen, twee tweedejaars albums die goede kansen zijn om in mijn beste van het jaar te staan. Beide zijn geweldige, vrouwelijke frontpop.

Ten eerste, Charly Bliss ” Young Enough ‘, die begint met de platte rocker’ geblazen tot bits ‘. Het is meteen duidelijk dat het songwriting van Eva Hendrick nog strakker is geworden, en ze heeft ook aan haar vocale assortiment gewerkt. Ze heeft nog steeds die ongelooflijk “schattige” kwaliteit aan haar geluid, maar nu kan ze urgentie, ironie, woede en kracht toevoegen.

Ik dacht niet dat deze band hun eerste album, Guppy (een must-have) kon verslaan. Maar dat deden ze. Er is geen slecht nummer op dit album. Niet een.

Er zijn ook geen slechte nummers op Soak’s ‘Grim Town’. Wat het album betreft, het is soepeler dan Charly Bliss. Maar op dezelfde manier is sterk afhankelijk van het duidelijke vocale geluid van zijn leadzanger-maar waar Bridie Monds-Watson een deel van de uitstel urgentie van Eva Hendricks mist, heeft ze veel groter bereik. Haar stem leidt de luisteraar door elk nummer, kronkelend, draaiend, je bewegen waar ze wil dat je heen gaat. Bekijk “Snel me van mijn voeten.” Het is enorm.

Nogmaals: een potentieel album van het jaar, zwaarder leunend in de categorie “Folk Pop”.
Jong genoeg door Charly Bliss